Καθορισμός του τόπου μαχών του Νικοτσάρα εις την Ανατολικήν Μακεδονίαν κατά το 1806.

Abstract

…ή γενομένη μετέπειτα μάχη τού Νικοτσάρα προς τούς Τούρκους παρά την γειτονικήν Άμφίπολιν είχε τραγικάς έπιπτώσεις διά το Μετόχιόν μας τούτο. Οι Τούρκοι μένεα πνέοντες διά τάς ήττας καί ταπεινώσεις άς ύπέστησαν άπό τόν Νικοτσάραν μετά τήν άποχώρησιν αύτού, έπέδραμον κατά τού Μετοχίου, καί τόν μέν διευθύνοντα αύτό γέροντα Δανιήλ μοναχόν έκρέμασαν εις τον μέγαν πλάτανον τού Όρφανίου, τήν κινητήν περιουσίαν εις σιτηρά, άροτριώντα κτήνη καί ποίμνια διήρπασαν έξ ολοκλήρου, καί τά κτήματα έδώρησαν ώς έπαμοιβήν καί παρηγοριάν εις δύο οικογένειας Μπέηδων έκ Μουσθένης, φονευθέντων εις τήν μάχην αύτήν προς τόν Νικοτσάραν. "Ως έκ τούτου τό Μετόχιόν μετεβλήθη εις Τσιφλίκιον καί παρέμεινε τοιούτον μέχρι τής άπελευθερώσεως της Ανατολικής Μακεδονίας τό 1913, οπότε ή Μονή παρουσιάσασα δεόντως τούς τίτλους, Βυζαντινούς καί Τουρκικούς, τό άνέκτησεν. Η άνάκτησις δέ αύτή και έν συνεχεία όργάνωσις του Μετοχιού έτυχεν ώς κλήρος εις τήν ήμετέραν ταπεινότητα παραμείνασαν έν αύτώ επί δεκατρία χρόνια, έξ ών τρία ώς όμηρος εις Βουλγαρίαν, όπόθεν έπανελθών τό 1920 όλως συμπτωματικώς έγνώρισα τον τόπον τής μάχης του Νικοτσάρα παρά την άρχαίαν Άμφίπολιν. Πριν όμως έξιστορήσω τα τής άναγνωρίσεως ταύτης, ώς καί τής αφορμής ήτις μέ έφερεν ένταύθα, θά άσχοληθώ έπ’ ολίγον μέ τον ήρωα της ομιλίας μου, καί είδικώς μέ τάς μάχας του κατά των Τούρκων κατά τήν παλινδρόμησίν του έκ Σερβίας, ώς το θέμα μου.