Ο προ της Επαναστάσεως του 1821 λογοτεχνικός φιλελληνισμός εις την Γαλλίαν

Abstract

Ο ευρωπαϊκός φιλελληνισμός αποτελεί ιδιαιτέρως σημαντικόν κεφάλαιον της νεωτέρας Ιστορίας της πατρίδος μας, ως ενισχύσας κοιτά τρόπον αποτελεσματικόν τήν προς αποτίναξιν του μισητού τουρκικού ζυγού προσπάθειαν των αγωνιστών του 1821. Ή φιλελληνική όμως κίνησις ανά τήν Εύρώπην δέν άνέκυψεν άποτόμως κατά τήν έναρξιν της Ελληνικής Επαναστάσεως· πρό μακρού χρόνου επιφανείς εκπρόσωποι του πνευματικού βίου των κρατών της Δύσεως είχον εκδηλώσει συναισθήματα συμπαθείας προς τους ύπό τό οθωμανικόν πέλμα διαβιούντας Έλληνας και είχαν τονίσει τήν ανάγκην απελευθερώσεως της πατρίδος του Όμηρου, προετοιμάσαντες κατ’ αυτόν τον τρόπον το έδαφος δια να αναπτυχθή και αποφέρη πλουσίους καρπούς τό δένδρον του φιλελληνισμού. Παρά ταύτα ό ευρωπαϊκός προφιλελληνισμός δεν έχει μέχρι σήμερον ερευνηθή ικανοποιητικώς. Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί εις την έρευναν των αίτιων και των κυριωτέρων εκδηλώσεων συμπαθείας πρός τους υπόδουλους Έλληνας εις την Γαλλίαν κατά το δεύτερον ήμισυ του αιώνος του Διαφωτισμού.