Τα πολύνησα της Κινάρου και της Λεβίθας

Abstract

Όπως έχει επισημανθεί και παλαιότερα (προ 34 ετών) τα πολύνησα της Κινάρου και της Λεβίθας είναι ένα πολύτιμο τμήμα της ελληνικής επικράτειας από γεωγραφικής, στρατηγικής, νομικής, ναυτιλιακής και οικονομικής απόψεως, καθώς κείνται στο κέντρο μιας σημαντικής υδάτινης εκτάσεως (Δονούσα-Αμοργός-Αστυπάλαια-Κως- Κάλυμνος-Λέρος-Πάτμος-Δονούσα), αναδυόμενα σε σχετικώς μεγάλα βάθη, και συνιστούν, όπως προαναφέρεται, τον συνδετήρα του Δυτικού και του Ανατολικού Αιγαίου , ενώνοντας συγχρόνως τα δύο σημαντικά αρχιπελάγη των Κυκλάδων και των Ν.Α. Σποράδων (= «Δωδεκανήσου» αντί υπερχιλιονήσου...) Η μοναδικότης της θέσεώς τους προκύπτει εκ του γεγονότος, ότι, όπως έχει επίσης σημειωθεί (ήδη προ 34ετίας), και μόνη η επέκταση των χωρικών υδάτων μας μεταξύ Λεβίθας και Πάτμου (απόσταση 17,84 ν.μ. στα εγγύτερα σημεία) περιοριστικώς στα 9 ναυτ. μίλια εξασφαλίζει την πλήρη συνοχή της ελληνικής επικράτειας ισχυροποιώντας έτσι την σύνδεση συστατικών στοιχείων του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους, εν προκειμένω δύο σπουδαία αιγαιακά αρχιπελάγη του. Και βεβαίως, η απολύτως νόμιμη αυτή ενέργεια, βάσει του ισχύοντος Διεθνούς Δικαίου , δεν δύναται να θεωρηθεί κατάχρηση δικαιώματος ή casus belli, λαμβανομένης υπόψη και της όλως τοπικής εμβελείας της επεκτάσεως. Όμως, η Πολιτεία δεν πρόκρινε, επί τόσες δεκαετίες, ούτε αυτό το ουσιώδες αλλά ελάχιστο...